Οι Τρεις Ιεράρχες, «δρόμος της ζωής».

Οι Τρεις Ιεράρχες, «δρόμος της ζωής».

    

Οι Τρεις Ιεράρχες… Βασίλειος ο Μέγας… Ιερός Χρυσόστομος… Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος… Προσωνύμια βαριά, γεμάτα από την αγάπη και την τιμή της Εκκλησίας προς το πρόσωπό τους. Της Εκκλησίας εκείνης, που ενώνει τα διεστώτα, της μόνης αληθινής... Του ολοζώντανου Σώματος του Χριστού που πορεύεται δραματικά ανά τους αιώνες… Όχι του απάνθρωπου εκείνου συστήματος που απομακρύνει τον άνθρωπο από τον άνθρωπο και τον άνθρωπο από τον Θεό…

             Βασίλειος ο Μέγας. Με μια Εμμέλεια ως μητέρα δίπλα του πώς να μη μεταμορφωθεί σε Μέγας… Το ίδιο και ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος… Με την Ανθούσα για μητέρα του, άνθισε ολόκληρος… Και ο Γρηγόριος… Πώς αλλιώς θα γινόταν Θεολόγος δίχως μια Νάννα στο πλευρό του… Η μητέρα, ότι ιερότερο στον κόσμο, φυτεύει το λουλούδι για το άρωμα του αύριο… Σπέρνει τη ζωή… Νικά κάθε θάνατο…

            Η σκέψη και η συγκλονιστική ζωή τους, αποτελεί για όλους εμάς αληθινό πρότυπο ζωής. Μας λέει ο Μέγας Βασίλειος πως ο ουρανός και η γη και η θάλασσα ανήκουν σε όλους μας και πως τίποτα δεν ανήκει στους λίγους, χτυπώντας κάθε έννοια πλουτισμού εις βάρος των φτωχών και των αδυνάτων. Για εκείνους εξάλλου αγωνίστηκε έως θανάτου και με αυταπάρνηση της ίδιας του της ζωής. Το ίδιο και ο Ιερός Χρυσόστομος, καθώς πούλησε τα έπιπλα του επισκοπικού μεγάρου για να βοηθήσει τους φτωχούς και όντας εναντιωμένος στην αυταρχική εξουσία της εποχής του πέθανε στην εξουσία με τ’ όνομα του Θεού στα χείλη του… Στην ίδια γραμμή και ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, αρνήθηκε να γίνει Αρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως, αλλά τελικά υπέκυψε στις πιέσεις του καρδιακού του φίλου, του Μεγάλου Βασιλείου. Κι’ αυτό γιατί ο άγιος Γρηγόριος, ο ποιητής με την ευαίσθητη ψυχή δεν θέλησε ποτέ τιμές και δόξες κι’ εξουσία…

             Και οι τρεις άνθρωποι αληθινοί… Και οι τρεις ανοιχτά μυαλά… Πανεπιστήμονες του καιρού τους… Και με την καρδιά τους πάντα γεμάτη από εκείνη την ανυπόκριτη αγάπη… Τη μόνη αληθινή… Αντιστάθηκαν στην εξουσία της εποχής τους. Απέδειξαν εν έργω και όχι μονάχα εν λόγω τα πιστεύω και τις αρχές τους. Έδωσαν τα φώτα του νου τους σε μια εποχή σκότους και φανατισμού. Έδωσαν στο τέλος την ίδια τους τη ζωή… Παραμένουν το ίδιο διαχρονικοί και επίκαιροι παρά ποτέ… Οι Τρεις Ιεράρχες με την ευρύτατη παιδεία τους, το ήθος του χαρακτήρα τους και το παράδειγμα της ζωής τους, άνοιξαν για όλους εμάς νέους δρόμους προς το μέλλον… Και τον ομορφότερο απ’ όλους… Τον δρόμο της ζωής…

Μαρία Χατζηαποστόλου

50 Λύκειο Ηρακλείου.